Οι αποτελεσματικές στρατηγικές για να ενισχύσουμε τη συναισθηματική αντοχή των παιδιών μας

Η συναισθηματική ανάπτυξη ξεκινά από τα πρώτα σχεδόν λεπτά της ζωής κάθε ατόμου, και όσο περνούν τα χρόνια, η ικανότητα διαχείρισης όλων των συναισθημάτων μετατρέπεται σε ένα πολύπλοκο παζλ, το οποίο πολλές φορές μένει άλυτο εφ’ όρου ζωής.

Τα πάντα βασίζονται στην αρχιτεκτονική του εγκεφάλου, η οποία αρχίζει να οικοδομείται από νωρίς στα παιδιά, με βασικό θεμέλιο στις προσωπικές τους εμπειρίες και στις επιρροές του περιβάλλοντος στο οποίο ζουν, αναφέρει έρευνα του National Scientific Council on the Developing Child (Εθνικό Επιστημονικό Συμβούλιο για το Αναπτυσσόμενο Παιδί) του πανεπιστημίου Χάρβαρντ.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, όταν αυτή η αρχιτεκτονική «χτιστεί» από πολύ νωρίς σε σωστά, ξεκάθαρα και δυνατά θεμέλια, το παζλ των συναισθημάτων θα ολοκληρωθεί αποτελεσματικά, αποτελώντας το κλειδί για τις μετέπειτα ακαδημαϊκές επιδόσεις, την ψυχική υγεία και τις κοινωνικές σχέσεις του ατόμου.

Πώς μπορούμε να οικοδομήσουμε ψυχική ανθεκτικότητα στο παιδί μας

Η ψυχική ανθεκτικότητα είναι η ικανότητα του παιδιού να ανακάμπτει ευκολότερα από στρεσογόνες καταστάσεις και να θωρακίζεται καλύτερα απέναντι στις καθημερινές αντιξοότητες και τις προκλήσεις στο σχολείο ή στις παρέες, στην αποτυχία στα αθλήματα ή στις εξετάσεις, όπως και σε ποικίλα οικογενειακά προβλήματα -όπως είναι ένα διαζύγιο, μια μετακόμιση σε άλλο σπίτι ή πόλη, η οικονομική ένδεια των γονέων κλπ., γράφει στο βιβλίο της The Happy Kid Handbook (Το Εγχειρίδιο του Ευτυχισμένου Παιδιού) η Dr. Katie Hurley, ειδικός ψυχικής υγείας παιδιών και εφήβων.

Τα καλά νέα είναι πως υπάρχουν μερικές απλές στρατηγικές που μπορούμε εύκολα να ακολουθήσουμε ως γονείς, με σκοπό να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να οικοδομούν με σταθερά βήματα το συναισθηματικό τους παζλ όσο είναι μικρά, οδηγώντας τα μελλοντικά (ως έφηβοι και ενήλικες) σε μια αίσθηση πληρότητας και υψηλής ψυχικής ανθεκτικότητας.

> Δημιουργούμε πιο άμεση συναισθηματική σύνδεση: Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αφιερώνουμε περισσότερο ποιοτικό χρόνο καθημερινά με σκοπό να αντιληφθεί άμεσα ότι επικεντρωνόμαστε προσωπικά και ουσιαστικά στο παιδί μας. Μια τέτοια κίνηση από μέρους μας θα το βοηθήσει να αισθάνεται ότι έχει την δυνατότητα να αναζητά καθοδήγηση και παρηγοριά σε κάθε δύσκολη κατάσταση της σχολικής ή εξωσχολικής ζωής του.

> Κατευνάζουμε τα άσχημα συναισθήματα: Όταν ένα παιδί είναι αγχωμένο, η αρχιτεκτονική του εγκεφάλου του αποσυντονίζεται δημιουργώντας τριγμούς στα θεμέλια των συναισθηματικών αντοχών. Έτσι, όταν το εξασκούμε και το παροτρύνουμε να αναζητά έστω και μια μικρή χαραμάδα που οδηγεί στη φωτεινή πλευρά της ζωής, το βοηθάμε να χαλαρώνει και να μειώνει το αίσθημα άγχους ή απογοήτευσης.

> Επιδιώκουμε την ανάληψη υγιεινών ρίσκων, που ωθούν το παιδί μας να βγει έξω από τη ζώνη άνεσής του: Τέτοια παραδείγματα περιλαμβάνουν τη δοκιμή ενός νέου αθλήματος, τη συμμετοχή του σε ομάδες που ασχολούνται με το διαδικτυακό ή σχολικό bullying ή να πειραματιστεί με τον εσωτερικό του κόσμο συμμετέχοντας ενεργά σε μουσικές ή θεατρικές παραστάσεις, διαγωνισμούς ζωγραφικής κλπ.

> Προάγουμε την -σοφή- επιλογή της σωματικής άσκησης στη φύση: Παρόλο που τα ομαδικά αθλήματα θεωρούνται ως η πιο δημοφιλής μέθοδος σωματικής εξάσκησης για όλα σχεδόν τα παιδιά, εντούτοις κάποια από αυτά, το μόνο που χρειάζονται πραγματικά είναι να περνούν χρόνο σε εξωτερικούς χώρους για να ασχοληθούν με μια ατομική σωματική δραστηριότητα της αρεσκείας τους, όπως το ποδήλατο, το σκέιτμπορντ και το τρέξιμο ή το κολύμπι, το σκι στο χιόνι και η αναρρίχηση. Και, σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Κουίσλαντ στην Αυστραλία, η οποία δημοσιεύθηκε στο ακαδημαϊκό περιοδικό International Journal of Sports Science & Coaching, μια τέτοια προτροπή από εμάς, θα κάνει το παιδί μας πιο ανθεκτικό στο άγχος και τις αντιξοότητες.

Εάν λοιπόν αντιληφθούμε από μια συζήτηση με το παιδί μας ότι τα ομαδικά αθλήματα δεν είναι ελκυστικά για το ίδιο, ή πως του δημιουργούν στρες εξαιτίας του ανταγωνισμού, ας το ενθαρρύνουμε να ασχοληθεί αποκλειστικά με τα ατομικά χόμπι-σπορ που αγαπάει, μετατρέποντας ένα απλό παιχνίδι ή σπορ σε εφαλτήριο για την προαγωγή της σωματικής και ψυχικής ανθεκτικότητάς του.

Η ψυχική ανθεκτικότητα δεν είναι κάτι που ένα παιδί έχει ή δεν έχει στα γονίδιά του, αλλά μια ικανότητα που αναπτύσσεται διαρκώς καθώς μεγαλώνει. Και το πώς θα διαμορφωθεί και θα οικοδομηθεί σωστά αυτή η ικανότητα, έγκειται σε μεγάλο ποσοστό από τους ίδιους τους γονείς.

                                                                                        πηγή: www.ygeiamouzoimou.gr