Παρασκευή 25 Μαΐου 2018

Μια ανθισμένη κερασιά από Lego για ρεκόρ Γκίνες




Οι ανθισμένες κερασιές αποτελούν χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ιαπωνίας και κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα άνθη τους προσελκύουν πλήθος τουριστών από όλο τον κόσμο που θέλει να τα θαυμάσει από κοντά.
Βέβαια, η συγκεκριμένη κερασιά αξίζει το θαυμασμό του κόσμου γιατί είναι κατασκευασμένη εξ ολοκλήρου από τουβλάκια LEGO. Την παραγγελία έκανε η LEGOLAND Japan, ένα θεματικό πάρκο, που με αυτό το ιδιόμορφο δέντρο θέλει να γιορτάσει τα γενέθλιά του.

To ύψος του δέντρου φτάνει τα 4,3 μέτρα, το πλάτος το 1,5 μέτρο και το βάρος του τους 3,3 τόνους. Καταχωρήθηκε, λοιπόν, στο βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες σαν «τη μεγαλύτερη ανθισμένη κερασιά από τουβλάκια LEGO». H κατασκευή σχεδιάστηκε στην Τσεχία και μεταφέρθηκε στην Ιαπωνία. Για να στηθεί οι εργάτες χρειάστηκαν περισσότερες από 6.500 ώρες μέχρι να συναρμολογήσουν τα 881.470 τουβλάκια.

Μπετόβεν για κρίσεις πανικού και Βιβάλντι για άγχος προτείνουν επιστήμονες


Τα κομμάτια του Μπετόβεν ενδείκνυνται για κρίσεις πανικού, του Βιβάλντι για την καταπολέμηση άγχους και του Μότσαρτ για τα δύσκολα προβλήματα. Τουλάχιστον αυτό φαίνεται ότι υποστηρίζουν ορισμένοι επιστήμονες.
Η μουσική μπορεί να είναι αποτελεσματική στη θεραπεία συγκεκριμένων ψυχικών ασθενειών και ψυχοσωματικών διαταραχών, υποστηρίζουν Αμερικανοί και Σκωτσέζοι επιστήμονες, οι οποίοι συμβουλεύουν τους ασθενείς να ακούνε συγκεκριμένα μουσικά κομμάτια. Μάλιστα, ο Μπετόβεν προτείνεται για την αντιμετώπιση κρίσεων πανικού, οι Ρink Floyd για την κατάθλιψη, ενώ η τζαζ ενδείκνυται σχεδόν για κάθε περίσταση.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης μελετώντας και συνδέοντας τις αρχές της ψυχολογίας και της ακουστικής μηχανικής προσπαθούν να διαπιστώσουν εάν η μουσική μπορεί να αποτελέσει… γιατρικό.
Αναλύουν τους στίχους, τους τόνους, ακόμη και τα υποβόσκοντα μηνύματα πίσω από διάσημα σύγχρονα ή και διαχρονικά τραγούδια. «Η επίδραση ενός μουσικού κομματιού δεν περιορίζεται μόνο στο να μας ανεβάσει τη διάθεση ή να μας ρίξει ανάλογα με το ρυθμό και το θέμα του τραγουδιού» εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης Ντον Νοξ, προσθέτοντας ότι «η μουσική είναι ένα συναίσθημα που εκφράζεται μέσα από τον τόνο, τη δομή και τα άλλα χαρακτηριστικά ενός κομματιού».
Τα άτομα που συμμετείχαν στην έρευνα φαίνεται ότι «ανέβηκαν» όταν άκουγαν τραγούδια των Ρink Floyd (και ειδικά τα άλμπουμ τους «Wish Υou Were Ηere» και «Τhe Dark Side Οf Τhe Μoon»), το άλμπουμ «Cold Τurkey» του Τζον Λένον και το κομμάτι «What Α Wonderful World» του Λούις Άρμστρονγκ. Αντιθέτως, τα «Αnother Οne Βites Τhe Dust» των Queen, «Εverybody Ηurts» των RΕΜ και «Cigarettes and Αlcohol» των Οasis αποδείχθηκε ότι «έριξαν» την ψυχολογία όσων συμμετείχαν στην έρευνα.
Στόχος της έρευνας είναι να δημιουργηθεί ένα μαθηματικό μοντέλο που να εξηγεί την ιδιότητα της μουσικής να εγείρει στο κοινό διαφορετικά συναισθήματα. Στη συγκεκριμένη έρευνα μελετήθηκαν οι δράσεις του εγκεφάλου 184 εθελοντών την ώρα που άκουγαν συγκεκριμένα είδη μουσικής. Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι κάθε μουσικό κομμάτι λειτουργούσε διαφορετικά στην κυκλοφορία του αίματος, στη διάθεση και στις νευρικές λειτουργίες των συμμετεχόντων. «Η χρήση της μουσικής πάνω στον άνθρωπο επηρεάζει άμεσα όλες τις λειτουργίες του, ψυχικές ή σωματικές» υποστηρίζει η μουσικοθεραπεύτρια Σιμόνα Νιρενστάιν-Κατζ, προσθέτοντας ότι «σκοπός της έρευνας είναι να καταφέρουμε να ταιριάξουμε διάφορα είδη μουσικής επάνω σε συγκεκριμένες ψυχικές διαταραχές ώστε κατόπιν να τις θεραπεύσουμε».
Στα αξιοπρόσεκτα στοιχεία της έρευνας, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα κομμάτια των Βιβάλντι, Πάχελμπελ, Χέντελ και Μπαχ είναι ιδανικά για την αντιμετώπιση του στρες επειδή διαθέτουν ένα ορισμένο μουσικό τέμπο που έχει τον ίδιο ρυθμό με αυτόν της καρδιάς όταν βρίσκεται σε ηρεμία, δηλαδή 65-70 χτύπους το λεπτό. Επίσης υπάρχει και το – όπως το αποκαλούν οι επιστήμονες – «Μozart effect», σύμφωνα με το οποίο μια συγκεκριμένη σονάτα του ενισχύει την ικανότητα διαχείρισης και επίλυσης πολύπλοκων προβλημάτων, μειώνει τα λάθη κατά τη διάρκεια της εργασίας και συμβάλλει στη δημιουργικότητα του ατόμου.

Πώς να βοηθήσετε το παιδί στην ορθογραφία


Τι είδους ασκήσεις βοηθούν στις πρώτες σχολικές τάξεις;

Μεγάλη σημασία στην εκμάθηση της ορθογραφίας στην Α και Β δημοτικού έχει ο τρόπος με τον οποίο οι λέξεις της ορθογραφίας υπαγορεύονται. Ο τρόπος που ενδείκνυται για τα παιδιά που δυσκολεύονται, είναι ο εξής: Ο γονιός/δάσκαλος λέει τη λέξη(πχ. συμφορά), το παιδί ακούει προσεκτικά, παρακολουθώντας τις κινήσεις στο στόμα του γονιού/δασκάλου. Το παιδί επαναλαμβάνει τη λέξη ολόκληρη (:συμφορά) και στη συνέχεια έναν έναν τους ήχους/φωνούλες της λέξης (: σ-υ-μ-φ-ο-ρ-ά). Σε περίπτωση λάθους (π.χ. σ-υ-φ-ο-ρ-ά), ο γονιός/δάσκαλος επαναλαμβάνει ολόκληρη τη λέξη (όχι μόνο το σημείο του λάθους), τονίζοντας με ιδιαίτερη έμφαση το σημείο που έγινε το λάθος (: συμμμμφορά), και ζητά από το παιδί να επαναλάβει και αυτό ολόκληρη τη λέξη. Το παιδί γράφει στη συνέχεια τη λέξη, υπαγορεύοντας στον εαυτό του δυνατά και απομονώνοντας έναν έναν τους ήχους της (σ – υ – μ – φ – ο – ρ – ά) γράφοντάς τους ταυτόχρονα. Ελέγχει (υπαγορεύοντας αργά) εάν έχει γράψει όλα τα γράμματα και εν συνεχεία ελέγχει αντιπαραβάλλοντας τη σωστή γραφή της λέξης από το βιβλίο.
Την περίοδο αυτή, η έμφαση δίνεται στην καταγραφή όλων των φθόγγων της λέξης στη σωστή σειρά και δεν ενδιαφέρουν ιδιαίτερα λάθη όπως ι αντί για ει.


Τι είδους ασκήσεις βοηθούν στις μεγαλύτερες σχολικές τάξεις;

Το παιδί διαβάζει την ορθογραφία του και τη γράφει. Ελέγχοντας από το βιβλίο, εντοπίζει τα λάθη του και αντιγράφει σε ένα χαρτί τη σωστή γραφή τους. Πατά με μαρκαδόρο τα γράμματα που είχε κάνει λάθος και διαβάζει τις σωστά γραμμένες λέξεις αρκετές φορές. Αντιγράφει τις λέξεις αυτές και εν συνεχεία τις ξαναγράφει και ελέγχει από το χαρτί του. Εάν παραμένουν τα ίδια ή άλλα λάθη επαναλαμβάνει τη διαδικασία, έως ότου οι λέξεις γραφούν σωστά. Τότε επιχειρεί να ξαναγράψει όλη την ορθογραφία.
Με τον τρόπο αυτό το παιδί ενισχύει σημαντικά την οπτική μνήμη που ενδεχομένως υπολείπεται και η οποία συνιστά σημαντικό παράγοντα επιτυχίας στην ορθογραφία.


Γιατί να διορθώνει το ίδιο το παιδί τα λάθη του;

Η αυτοδιόρθωση (το να διορθώνει δηλαδή το ίδιο το παιδί τα λάθη του ανατρέχοντας σε κάποιο κείμενο-υπόδειγμα ή στο λεξικό, για μεγαλύτερα παιδιά) είναι ιδιαίτερα εποικοδομητική, καθώς ενισχύει την απομνημόνευση και αυξάνει τις πιθανότητες «αποθήκευσης» της λέξης στο Οπτικό Λεξικό του παιδιού. Άλλωστε, ας μην τρέφουμε αυταπάτες: όταν το παιδί πάρει πίσω το διορθωμένο από το γονιό ή δάσκαλο γραπτό του, δεν θα προσέξει τα λάθη του. Στην καλύτερη περίπτωση, απλώς θα τα μετρήσει.

Ωστόσο, εάν για κάποιο λόγο χρειαστεί να διορθώσετε οι ίδιοι το γραπτό του παιδιού, υιοθετήστε και εσείς τη «θετική βαθμολογία»: εστιάστε και σημειώστε ό,τι είναι σωστό. Βαθμολογήστε με 4/10 αν το παιδί έχει 6 στις 10 λέξεις λάθος. Επιπλέον, εάν πρόκειται για εκτενείς γραπτές εργασίες (πχ. σκέφτομαι και γράφω), μη διορθώνετε όλα τα λάθη του παιδιού. Είναι ιδιαίτερα αποθαρρυντικό και διόλου λειτουργικό για το δυσορθόγραφο παιδί. Επιλέξτε έναν ή δύο τύπους λαθών τη φορά, ανάλογα με τη σχολική ηλικία, και το βαθμό δυσκολίας του παιδιού σας (πχ. τα -ω των ρημάτων ή, σε μεγαλύτερα παιδιά, τις καταλήξεις όλων των προσώπων στα ρήματα της ενεργητικής φωνής). Κάντε το ίδιο και στα επόμενα γραπτά του παιδιού, έτσι ώστε (στην προκειμένη περίπτωση) το παιδί να «βομβαρδιστεί» με ρηματικές καταλήξεις, μέσα στις επόμενες ημέρες.

Άσκοπο είναι επίσης να διορθώνετε τα ορθογραφικά λάθη στο γραπτό ενός παιδιού που δεν γράφει φωνολογικά σωστά και το γραπτό του είναι γεμάτο με προσθήκες, παραλείψεις, αντιστροφές και επαναλήψεις γραμμάτων ή συλλαβών. Τα λάθη στην ορθογραφία διορθώνονται μόνον εφόσον το παιδί γράφει στη σωστή σειρά όλους τους φθόγγους που ακούει σε μια λέξη.


Ο γραφικός χαρακτήρας βελτιώνεται;

Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν κινητικές δυσκολίες που ευθύνονται για τη δυσγραφία (και απαιτούν ειδική εργοθεραπευτική παρέμβαση), επιτυχημένη παρέμβαση στο γραφικό χαρακτήρα του παιδιού μπορεί να γίνει στην Α και Β δημοτικού. Από εκεί και πέρα, μικρές βελτιώσεις μόνο είναι εφικτές, γιατί τα παιδιά φέρνουν ισχυρές αντιστάσεις. Κι αυτό γιατί αποκατάσταση στο γραφικό χαρακτήρα σημαίνει γράφω πιο αργά (και άρα καθυστερώ να τελειώσω τις εργασίες μου) για ένα διάστημα, ώσπου να μπορέσω να αυτοματοποιήσω το νέο σχεδιασμό των γραμμάτων μου – ποιο παιδί όμως έχει την υπομονή και την πειθαρχία να κάνει κάτι τέτοιο αδιαμαρτύρητα;

Ωστόσο, εάν επιχειρείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να βελτιώσει το γραφικό του χαρακτήρα, μην το πιέζετε με δηλώσεις του τύπου «γράμματα είναι αυτά;». Εάν θεωρείτε ότι τα γράμματά του δεν είναι καλά, εξηγήστε του γιατί (πχ. «δεν κλείνεις επαρκώς τα στρόγγυλα γράμματα») και βοηθήστε το να τα διορθώσει, αφού καταλάβει σαφώς τι πρέπει να κάνει.




Παρασκευή 11 Μαΐου 2018


Πώς να ενισχύσετε τη μνήμη των παιδιών σας



Κανείς δεν αμφιβάλλει πως η πολύ καλή μνήμη είναι κάτι έμφυτο. Άλλοι μπορούν και θυμούνται τα τηλέφωνα όλων των γνωστών τους, ακόμα και όσων έχουν χρόνια να δουν, ενώ άλλοι θυμούνται με δυσκολία τι έφαγαν χτες. Για τα πιο πολλά παιδιά, όμως, που δεν ανήκουν σε κανένα από τα δύο αυτά άκρα, υπάρχουν κάποιες τεχνικές που θα τα βοηθήσουν να ανακαλούν εύκολα χρήσιμες πληροφορίες της καθημερινής ζωής ή και σχολικά μαθήματα.
Δώστε τους να μελετήσουν τα τρία κόλπα που συνιστούμε και μετά παίξτε μαζί τους παιχνίδια… μνήμης.  Άλλωστε, όλα είναι θέμα εξάσκησης!

Πέμπτη 3 Μαΐου 2018


«Είσαι χαζό και δεν καταλαβαίνεις;» – Μόλις διέλυσες το παιδί σου και δεν το ξέρεις



Χρειάστηκαν πολλά χρόνια αυτοπαρατήρησης και αυτοανάλυσης για να συνειδητοποιήσω πως μερικά από τα «αρνητικά» χαρακτηριστικά μου, είχαν φυτρώσει μέσα μου ήδη στην παιδική ηλικία, από κουβέντες που είχαν ειπωθεί επιπόλαια και αστόχαστα από τη μητέρα ή από τον πατέρα μου, πάνω στο θυμό ή πάνω σε έναν καυγά. Επειδή αργούσα να ξυπνήσω, για παράδειγμα, τα πρωινά της Κυριακής, άκουγα συχνά πίσω από την πόρτα του εφηβικού μου δωματίου, τη μητέρα μου, ανάμεσα από τους ήχους της ηλεκτρικής σκούπας, να λέει:  «Έτσι όπως πας θα γίνεις τεμπέλα».