Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015


Ευχαριστήρια Επιστολή


                Οι εκπαιδευτικοί,οι μαθητές και οι γονείς του σχολείου μας, ευχαριστούν θερμά την εταιρεία Γκουστέρα, για την ευγενική και ανιδιοτελή πρόσφορα βιολογικών προϊόντων στους μαθητές μας, για μία ακόμη χρονιά.

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015



Πρωτότυπο χριστουγεννιάτικο δέντρο από παλιά βιβλία




Φέτος στήσαμε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Μια ξεχωριστή δημιουργία από παλιά βιβλία.



Ανθρώπινα δικαιώματα 
Μενέλαος Λουντέμης

Η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου, σε ανάμνηση της υπογραφής της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948. Όραμα των εμπνευστών της, ένας κόσμος με δικαιώματα και ελευθερίες χωρίς διακρίσεις.

                                                   Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr

................

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ
Ένα παιδί μετράει τ'  άστρα


Ο Μέλιος απ’  τη θέση του έμεινε στην αρχή άφωνος. Ύστερα, άρχισε σιγά σιγά να καταλαβαίνει… Κάποιοι άνθρωποι, που δεν ήξερε ποιοι, ούτε για ποιο λόγο, σκάβανε ανάμεσα απ’  τους ανθρώπους χαντάκια, σήκωναν αξεπέραστα βουνά. Ποιοι ήταν και γιατί το κάνανε; Ένα μόνο καταλάβαινε. Ότι σ’  αυτή τη ζωή είχε ο καθένας τη θ έ σ η  του, που δεν ήταν όμοια για όλους. Τώρα, ποιος ήταν αυτός που μοίραζε τις θέσεις;… Μήπως ο θεός; Μα οι μεγάλοι, εξόν απ’  τ’  άλλα κακά που κάνανε, κάνανε και τούτο: Φκιάξανε το θεό σύμφωνα με το μπόι τους και δεν περίσσευε θεός για παιδιά.
Του ‘ρθε να ξεφωνίσει. Να ξεφωνίσει την αδικία. Ύστερα έσφιξε τα χέρια του. Και τότε, για πρώτη φορά, ανακάλυψε ότι η μόνη δύναμη, που μπορούσε να στηρίζεται, ήταν μες στα χέρια του. Ήταν ο ε α υ τ ό ς  του. Ο μικρός φτωχός εαυτός του. Κανένας άλλος.

................


Ας μην καθίσουμε να μετρήσουμε

ποιανού δάκρυα ήταν πιο ζεστά.
Μπορεί πιο ζεστά να ‘ναι κείνα
που δε χύθηκαν ακόμη.

Ας μην καθίσουμε να ρωτήσουμε
ποιο αίμα ήταν πιο κόκκινο.
Μπορεί πιο κόκκινο να ‘ναι
κείνο που πρόκειται να χυθεί.

Ας μη ρωτήσουμε να μάθουμε
ποιανού ιδρώτας ήταν πιο καφτός.
Όλοι οι ιδρώτες έχουνε τη γέψη-
που ‘χουν τα δάκρυα.

Λοιπόν…
Ας μην πνιγόμαστε στους ορισμούς.
Στις χρονικές και κτητικές αντωνυμίες.
(«Σήμερα»… «Χτες»… «Αύριο»…)
Κλάψαμε χτες στην Αφρική
με τα βασανισμένα μάτια των Νέγρων.
Κι αύριο θα κλάψουμε στη Σαϊγκόν
με τα οργισμένα μάτια των Βιετναμέζων.
Αύριο μπορεί να πέσουμε στο Κογκό
ή να ιδρώσουμε στην Κούβα.

Γιατί είμαστε από κείνους
που ιδρώνουνε, πεθαίνουνε και κλαίνε
σε κάθε κορμί που ιδρώνει και κλαίει.
Κρυώνουμε σήμερα στη ζούγκλα.
Ιδρώνουμε αύριο στον Αρκτικό .

Το κορμί μας είναι ένας πλανήτης.
Με όλα μαζί τα κλίματα.
Πόνεσε, κλάψε, πείνα.
Μόνο μην κάνεις τον άλλον
να πονέσει και να πεινά.
Κι εσύ φημισμένε, εσύ δοξασμένε
εσύ, δυνατέ… Ένα μόνο ξέρε:
Πως όσο ψηλά κι αν ανεβείς
ποτέ δε θα φτάσεις το μπόι των χαμηλών
που θυσιάστηκαν για ψηλά πράγματα!

                                                ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ

..............

Το πιο πολύτιμο ρούχο μας.

Το πιο επίσημο ρούχο μας.
Το πιο εμφανίσιμο ρούχο μας.
Η χλαμύδα μας.
Το φράκο μας.
Το νυχτικό μας.

Το μόνο σωστό μας.
Το μόνο πιστό μας.
Το μόνο αιώνιο ρούχο μας
είναι το πετσί μας.

Και δεν ντρέπομαι αν είναι μαύρο,
άσπρο
ή μελαμψό.

Ντρέπομαι για κείνους που το χωρίζουν
σε μαύρο,
άσπρο
και μελαμψό.

                                                                           ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ
   
                                                                             πηγή: blogs.musicheaven.gr/vokor

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015


Ένα σχολείο διαφορετικό...

Ελεύθερα σχολεία Waldorf: Σχολεία Συναισθηματικής Ανάπτυξης


Στις αρχές του 20ου αι. υπήρξαν άνθρωποι φωτισμένοι με μεγάλη αγάπη για τον άνθρωπο και συνεπώς για το παιδί που οραματίστηκαν και δημιούργησαν εκπαιδευτικά συστήματα  με σκοπό την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού και την κατάκτηση της ελευθερίας του. Από τότε μέχρι τώρα, τα εκπαιδευτικά αυτά συστήματα δεν είναι τα κυρίαρχα στις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, όμως έχουν πολλά σχολεία στις περισσότερες χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο, από ανατολή σε δύση.

Το σύστημα εκπαίδευσης Waldorf


Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015


Η διαφορετικότητα των ατόμων με ειδικές ανάγκες



Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (International Day of Persons with Disabilities) καθιερώθηκε το 1992 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ και τιμάται κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου.
Η επιλογή της ημερομηνίας αυτής συνδέεται με την υιοθέτηση από το διεθνή οργανισμό στις 3 Δεκεμβρίου 1982 του προγράμματος δράσης για τα ΑΜΕΑ, το οποίο οδήγησε στην υπογραφή της διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία στις 30 Μαρτίου 2007 (Η Κύπρος την κύρωσε το 2011 και η Ελλάδα το 2012).
Η Ημέρα αυτή δίνει την ευκαιρία στις κυβερνήσεις, στους οργανισμούς και στις κοινωνίες να εστιάσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ (2014), γύρω στο 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από κάποιας μορφής αναπηρία, το 80% των οποίων ζει στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

20 Νοεμβρίου: Παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα των παιδιών

Ένα τραγούδι αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά της γης


Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

Ταξιάρχες Μιχαήλ και Γαβριήλ, προστάτες της πολεμικής αεροπορίας


Στις 8 Νοεμβρίου γιορτάζουμε τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ. Ο Γαβριήλ φέρνει την καλή είδηση, ο Μιχαήλ έχει σχέση με το θάνατο. Και οι δύο είναι προστάτες της Πολεμικής Αεροπορίας. Γι’ αυτό και την ημέρα της γιορτής τους είναι ανοιχτές στο κοινό όλες οι μονάδες της πολεμικής αεροπορίας και μπορούν να τις επισκεφτούν απλοί πολίτες.



Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ) είναι το τρίτο “Όπλο” των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που αποτελεί και την πολεμική αεροπορική ισχύ της Ελλάδας. Πρώτιστη αποστολή της Πολεμικής Αεροπορίας είναι η φύλαξη και προστασία του Ελληνικού Εναέριου Χώρου, από κάθε είδους παραβάσεις ή παραβιάσεις, η παροχή εναέριας υποστήριξης σε επιχειρήσεις τόσο στον Ελληνικό Στρατό όσο και το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, και παράλληλα η έρευνα και διάσωση, πυρόσβεση, καθώς και η παροχή κάθε δυνατής ανθρωπιστικής βοήθειας ακόμα και σε άλλες xώρες όταν παρίσταται έκτακτη ανάγκη. Το σύνθημα της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας είναι «Αίεν Υψικρατείν»το οποίο σημαίνει «Πάντοτε να κυριαρχείς στα ύψη», το έμβλημα της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας αναπαριστά αετό σε πτήση μπροστά από το κυκλικό διακριτικό της.
Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία ιδρύθηκε το 1911 και μετράει περισσότερα από 100 χρόνια ιστορίας. Οι πρώτες προσπάθειες εισαγωγής της αεροπορίας στην Ελλάδα ανήκουν στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, τη συνεισφορά του οποίου η Ελληνική Κυβέρνηση αναγνώρισε το 2000, δίνοντας το όνομά του στον νέο Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών.
Ίδρυση
Το 1911 η Ελληνική Κυβέρνηση ανέθεσε σε Γάλλους ειδικούς τη δημιουργία Ελληνικής Αεροπορικής Υπηρεσίας. Έξι αξιωματικοί στάλθηκαν στη Γαλλία για να εκπαιδευτούν ως πιλότοι. Στις 8 Φεβρουαρίου 1912 ο Εμμανουήλ Αργυρόπουλος έγινε ο πρώτος Έλληνας αεροπόρος πετώντας με ένα αεροσκάφος. Στη δεύτερη πτήση που εκτέλεσε ο Αργυρόπουλος την ίδια μέρα, πέταξε με τον τότε πρωθυπουργό της χώρας Ελευθέριο Βενιζέλο.


Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015


ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ


Οι μαθητές/τριες του σχολείου μας συμμετείχαν σε εποικοδομητικές δραστηριότητες που στόχο είχαν την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση τους σε θέματα σχετικά με τη μεσογειακή διατροφή και την υγιή ανάπτυξή τους.
Η ημέρα ξεκίνησε με ένα υγιεινό πρωινό, όπου τα παιδιά απόλαυσαν μια ποικιλία τροφών, τονίζοντας την αξία του πρώτου και σημαντικότερου γεύματος.



ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΝΕΟΓΑΛ 


Την Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015 στα πλαίσια εκπαιδευτικής εκδρομής επισκεφτήκαμε τη Βιομηχανία Γάλακτος Δράμας "ΝΕΟΓΑΛ", που αποτελεί μία από τις πρώτες γαλακτοβιομηχανίες της Βόρειας Ελλάδας. Μας ξενάγησαν στις σύγχρονες εγκαταστάσεις τους και μας ενημέρωσαν για τη συλλογή, τον έλεγχο, την επεξεργασία του γάλακτος, για το δίκτυο διανομής τους και για τα προϊόντα τους (γάλα, γιαούρτι, τυρί, βούτηρο, κρέμα γάλακτος, παγωτό). Στο τέλος γευτήκαμε το νόστιμο ρόφημα κακάο της Νεογάλ!
Η εκδρομή μας συνεχίστηκε στην πανέμορφη τοποθεσία Πηγές Κεφαλαρίου στο νομό Δράμας.
Η περιοχή είναι γνωστή για τις πέστροφες και τους οξύρρυγχους.



Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015


ΛΟΤΗ ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ – ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ: 

"ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ, ΚΥΡΙΑ!"

 ΜΙΚΡΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ


   
Υπέρ αναμνήσεως μιας υπέροχης δασκάλας
"..... Το Δεκέμβρη του 1943, αρχή ενός ακόμα χειμώνα πείνας και παγωνιάς, άχνισε κάτι ζεστό ξαφνικά στην αυλή του σχολείου μας. 'Ηταν ένα μεγάλο καζάνι και μέσα είχε συσσίτιο για τα παιδιά.
Γύρισα στο σπίτι περήφανη, κρατώντας με προσοχή ένα τενεκεδάκι γεμάτο σούπα πηχτή.
«Γιατί δεν την έτρωγες στο σχολείο, καρδούλα μου;» λαχτάρισε η μάνα μου. «Αν σου χυνόταν στο δρόμο;»
«Θα φάτε λίγη σούπα κι εσείς, αλλιώς δεν τρώω καθόλου», δήλωσα ορθά κοφτά.
«Το ίδιο κι εγώ», φώναξε ο Μάνος, ο αδερφός μου.
Κι έτσι γινόταν από κείνη τη μέρα σε κάθε συσσίτιο που κουβαλούσαμε οι δυο μας από το σχολείο.
Η σούπα ερχόταν τακτικά, πάντα η ίδια, άνοστη και πηχτή. 'Ωσπου μια μέρα, μας μοίρασαν κάτι ξεχωριστό. Μπήκαμε στη γραμμή και μας έβαλαν στα τενεκεδάκια  κάτι σα μέλι, αλλά σκούρο κοκκινωπό. "Γλυκόζη" το είπαν. Βουτούσαν τα παιδιά το δάχτυλο στη γλυκόζη, το έγλειφαν με απόλαυση και γελούσαν ευτυχισμένα, πειράζονταν μεταξύ τους.
΄Ενα μεσημέρι, γυρίζοντας ο αδερφός μου από το σχολείο, δεν ήθελε να βάλει μπουκιά στο στόμα του – ούτε από τη σούπα ούτε από τη γλυκόζη. Ταραγμένος φαινόταν, έτοιμος να βάλει τα κλάματα.
«Τι συμβαίνει παιδί μου;» ανησύχησε η μαμά.
Εκείνος δεν έβγαζε λέξη. Κι όσο δε μιλούσε, τόσο επέμενε η μάνα μου να μάθει, τόσο μεγάλωνε και η δική μας η περιέργεια.
Με τα πολλά, αποφάσισε τελικά να μιλήσει. Κι αυτό που μας είπε γράφτηκε στη μνήμη μου ανεξίτηλα.
Στην αυλή για το συσσίτιο βρισκόταν με της τάξης του τα παιδιά.
«Σκαρώνουμε κάτι;» άκουσε έναν από τους συμμαθητές του– “πειραχτήρης” ήταν το παρατσούκλι του - να ψιθυρίζει στον διπλανό, μόλις πήρε τη γλυκόζη στο τενεκεδάκι του.
Ο άλλος έγνεψε "ναι". Τότε ο πειραχτήρης κάτι του είπε στ' αυτί, κρυφογέλασαν οι δυο τους πονηρά κι εξαφανίστηκαν στη στιγμή.
Σε λίγο χτύπησε το κουδούνι να μπούνε στην τάξη.
Πρώτα έμπαιναν τα κορίτσια. 'Υστερα τ' αγόρια. Τελευταία η δασκάλα, που κόντευε να μην ξεχωρίζει από τα παιδιά, έτσι που είχε απομείνει πετσί και κόκαλο. Καταλάβαινες πως ήταν μεγάλη από τα μάτια της μόνο, που τα σκοτείνιαζαν ολόγυρα δυο μαύροι κύκλοι.
'Οταν μπαίνανε όλοι στην τάξη, έκλεινε την πόρτα, μετρούσε τα παιδιά σειρά σειρά, έλεγε «εντάξει, φρόνιμα τώρα, μην ακούσω μιλιά» κι αρχίζανε αμέσως το μάθημα.
Το «εντάξει, φρόνιμα τώρα, μην ακούσω μιλιά» τη φορά εκείνη δεν το είπε. Ούτε να τους μετρήσει την είδανε. Κοντά στην πόρτα της τάξης στεκόταν σκυφτή, σαν να ψαχούλευε κάτι.
«Μα τι κάνει η κυρία εκεί;» ρώτησε παραξενεμένος ο Μάνος που δεν καλόβλεπε, τα περισσότερα παιδιά ήταν όρθια ακόμα.
«Πασαλείψαμε το χερούλι με γλυκόζη», χασκογέλασε από δίπλα ο πειραχτήρης, «για να κολλήσουν τα χέρια της να γελάσουμε!»
Δε γελάσανε. Καθίσανε τελικά στα θρανία τους και δε μιλούσε κανείς. Βλέπανε τη δασκάλα τους τώρα όλοι βουβοί, σαστισμένοι… Είχε σκύψει κι έγλειφε με λαχτάρα μια το χερούλι της πόρτας, μια την παλάμη της... 'Υστερα γύρισε και τους κοίταξε με παράπονο. Στα μάγουλά της έτρεχαν δάκρυα.
-           «Μην τη σπαταλάτε τη γλυκόζη, χρυσά μου, για τ' όνομα του Θεού!», είπε ξέπνοα. «Σας τη δώσαμε όλη, ούτε μια σταγονίτσα δεν κρατήσαμε εμείς οι δάσκαλοι, για να τη φάτε να δυναμώσετε εσείς τα παιδιά. Μην τη σπαταλάτε, σας παρακαλώ, είναι κρίμα! Είν’ αμαρτία!»
-           Την πήραν πάλι τα δάκρυα. Κι έκλαιγε, έκλαιγε...
-          Μαζευτήκαν όλοι τριγύρω της. Μονάχα ο πειραχτήρης έμεινε στο θρανίο του με το κεφάλι κατεβασμένο. Οι άλλοι σπρώχνονταν ποιος πρώτα να την αγκαλιάσει, ποιος να της πρωτοπεί «από το δικό μου, από το δικό μου, κυρία, να πάρετε λίγο!»
Ούτ’ ένα τενεκεδάκι δεν άγγιξε η δασκάλα. Μόνο έκλαιγε, έκλαιγε... "

Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου

Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο καιρός της σοκολάτας"
                                                                                     πηγή: www.e-mesara.gr


Μπάκι, το κυκλοφοριακό φιδάκι




Το σχολείο μας  το σχολικό έτος 2014-2015 συμμετείχε με μεγάλη επιτυχία στο παιχνίδι "Μπάκι, το κυκλοφοριακό φιδάκι", μια καμπάνια για την ενθάρρυνση της μετάβασης προς και από το σχολείο με τα πόδια ή με το ποδήλατο, ενώ τα παιδιά και οι γονείς τους είναι η κύρια ομάδα στόχου.
Ξεκινώντας ως ένα σχετικά μικρό έργο στη Φλαμανδία (Βέλγιο), το ΠΚΦ εξελίχθηκε με τα χρόνια σε μία πανευρωπαϊκή καμπάνια, καθώς όλο και περισσότερα σχολεία σε άλλες χώρες άρχισαν να παίζουν το παιχνίδι. Τα στοιχεία έδειξαν ότι μέσω του παιχνιδιού αυξήθηκαν σημαντικά οι αειφόροι τρόποι μετακίνησης αλλά και περιορίστηκαν οι εκπομπές του CO2.

Ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω βίντεο, όπου παρακολουθούμε δράσεις από σχολεία άλλων χωρών που συμμετείχαν  στο συγκεκριμένο παιχνίδι.



                                               πηγή: www.trafficsnakegame.eu/greece



5 Οκτωβρίου: Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού


Σύμφωνα με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας η πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού.
Σκοπός της Ημέρας, σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας, είναι οι μαθητές και οι μαθήτριες που συμμετέχουν να αντιληφθούν και να υιοθετήσουν όλα τα μαθησιακά νοήματα του αθλητισμού, όπως τη συμμετοχή, τη στρατηγική σκέψη, την προσπάθεια, τον υγιή ανταγωνισμό, τη συνεργασία, την ομαδικότητα και την ατομική προσπάθεια υπέρβασης.

Καθώς το 2016 είναι έτος διεξαγωγής Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων, ο θεματικός άξονας του σχολικού έτους 2015-2016 είναι "Σχολικός Αθλητισμός - Συμμετέχω και μαθαίνω τα Ολυμπιακά Ιδεώδη μέσα από τα Ολυμπιακά και Παραολυμπιακά Αθλήματα".


ενότητα - unity

Στα πλαίσια της φετινής δεύτερης διοργάνωσης οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μας υλοποίησαν διάφορες δραστηριότητες.

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015


Εκδήλωση μνήμης για τα θύματα της βουλγαρικής κατοχής του 1941


Και φέτος οι κάτοικοι του χωριού τίμησαν τη μνήμη των θυμάτων της βουλγαρικής θηριωδίας της 4ης-6ης Οκτωβρίου 1941.
Το πρωί της Κυριακής στο μνημείο Σφαγιασθέντων τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από εκπροσώπους του Δήμου Καβάλας και μαθητές του σχολείου μας.


Τα λόγια είναι περιττά...



Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

1η Οκτωβρίου, παγκόσμια ημέρα για την Τρίτη Ηλικία


Γιατί τα παιδιά λατρεύουν τον παππού και τη γιαγιά;

Γινόμαστε πάλι παιδιά και θυμόμαστε γιατί 

λατρεύαμε να είμαστε με τον παππού και τη

 γιαγιά! Ιδού λίγοι από τους λόγους για τους 

οποίους τα παιδιά λατρεύουν τους γονείς των 

γονιών τους. 

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2015

      "ΜΠΑΚΙ, ΤΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ                            ΦΙΔΑΚΙ"


Τις εβδομάδες από 18-22 και 25-29 Μαΐου 2015 το σχολείο μας συμμετείχε στο παιχνίδι "Μπάκι, το κυκλοφοριακό φιδάκι" (εν συντομία ΠΚΦ). Το ΠΚΦ είναι μια πολύ διασκεδαστική και αποδοτική καμπάνια που απευθύνεται στα δημοτικά σχολεία με στόχο την προώθηση των αειφόρων μετακινήσεων(π.χ. του περπατήματος, της ποδηλασίας, της από κοινού χρήσης αυτοκινήτου, ή της χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς -ΜΜΜ) προς και από το σχολείο.
Η συγκεκριμένη καμπάνια είναι μια πρωτοβουλία του τμήματος εκπαίδευσης του ΚΑΠΕ (Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας).



Στο τέλος του παιχνιδιού ο στόχος μας επιτεύχθη σε μεγάλο ποσοστό! Πολλά παιδιά που τα φέρνουν οι γονείς τους με το αυτοκίνητο μετακινούνται πλέον μ' έναν "αειφόρο τρόπο", όπως περπάτημα ή από κοινού χρήση αυτοκινήτου.

Τρίτη 26 Μαΐου 2015

ΜΙΑ ΒΑΦΤΙΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ


Την Τετάρτη 20 Μαΐου 2015 στο υπαίθριο βαπτιστήριο και στα νερά του Ζυγάκτη ποταμού ("νέου Ιορδάνη") χαρήκαμε το ομαδικό βάπτισμα ενηλίκων και μεταξύ αυτών και του δικού μας μαθητή, Αλέξανδρου.



Κάθε χρόνο στις 20 Μαΐου, ο ναός-Βαπτιστήριο πλάι στο Ζυγάκτη ποταμό, αφιερωμένος στην Αγία Λυδία (πρώτη Ευρωπαία Χριστιανή), συγκεντρώνει πλήθος κόσμου για να τιμηθεί η ισαπόστολος Λυδία η Φιλιππησία.
Βαπτίσεις ενηλίκων τελούνται στη μόνιμη κολυμβήθρα μέσα στο ναό και στο υπαίθριο βαπτιστήριο στο Ζυγάκτη ποταμό.