Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ... ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ

Είμαστε ένας πολιτισμός που καταστρέφει και αυτοκαταστρέφεται… 

Ο τρόπος που λειτουργούν οι κοινωνίες μας, αποτυπώνει τις αξίες και τις γνώσεις μας για τον κόσμο και τη ζωή, αντανακλά τον πολιτισμό που κουβαλά ο καθένας από μας, αποτυπώνει τον προσανατολισμό και την εξελικτική μας πρόοδο, τη σχέση μας με τα πάντα γύρω μας.

Αυτός ο κόσμος είμαστε εμείς, σ' αυτόν τον κόσμο καθρεφτίζονται τα περιβάλλοντα που μας ανέθρεψαν, που μας διαμόρφωσαν και που μας δίδαξαν αξίες και πρότυπα. 

Κι αν σήμερα αντικρίζουμε στον κόσμο μας μια εικόνα απαράδεκτη, μια εικόνα αντιφατική και απεχθή, αυτό είναι το αποτέλεσμα όλων όσων μάθαμε ή δεν μάθαμε για να συμβιώνουμε τόσο μεταξύ μας σαν διαφορετικότητες όσο και με το ευρύτερο φυσικό περιβάλλον.

Το «σπίτι» είναι ένα και κοινό για όλους μας, για όλες τις μορφές ζωής που φιλοξενούνται σε αυτό. Και αυτό το κοινό μας «σπίτι» είναι ολοφάνερο πια σήμερα ότι το λεηλατούμε, το εκμεταλλευόμαστε αλόγιστα, κατασπαταλάμε τον μοναδικό του πλούτο και διαταράσσουμε τις ισορροπίες και τους φυσικούς του νόμους, χωρίς να παίρνουμε όσο σοβαρά υπ' όψιν μας θα έπρεπε τις επικίνδυνες συνέπειες και τα αποτελέσματα μιας τέτοιας ανόητης μεταχείρισης.

Έτσι η ζωή στον πλανήτη μας βρίσκεται σε διαρκή κίνδυνο εξ' αιτίας της απουσίας επίγνωσης του πλέον νοήμονος πλάσματος που φιλοξενεί...

(Απόσπασμα από άρθρο του Τ.Πετρίδη)